آن روزها که شعار «مرگ بر آمریکا و مرگ بر...» سر مى‏دادیم و به ما طعنه مى‏زدند که «شما چرا به تمام دنیا فحش مى‏دهید»، فکر نمى‏کردم به این زودى روزى را ببینم که تمام دنیا، تمام کشورهاى ستم‏گر را لعن و نفرین کنند.
   آن روزها که پرچم آمریکا را بر زمین در ورودى مدرسه‏مان مى‏کشیدیم و برخى افراد از روى آن مى‏پریدند تا مبادا خداى نکرده پایشان روى پرچم آمریکا برود، فکر نمى‏کردم به این زودى روزى را ببینم که مردم تمام کشورها - حتى آمریکا - این پرچم را زیر پایشان له کنند.
   آن روزها که پرچم آمریکا و اسراییل و... را آتش مى‏زدیم و برخى برافروخته مى‏شدند که «چرا به پرچم مورد احترام سایر ملت‏ها بى‏احترامى مى‏کنید»، فکر نمى‏کردیم به این زودى شاهد روزى باشیم که تمام ملت‏ها - حتى در آمریکا و اروپا - این پرچم‏ها را به عنوان نماد ظلم و ستم، به آتش بکشند.
   آن روزها که از رسانه‏ها شاهد صحنه‏هاى غم‏انگیز به خاک و خون کشیده شدن غریبانه و مظلومانه 400 زائر خانه خدا به جرم برآوردن فریاد برائت از مشرکان و ظالمان و ستم‏گران بودیم، تصور نمى‏کردیم که به این زودى، شاهد روزى باشیم که این فریاد، در سراسر دنیا طنین‏انداز شود.
   آن روزها که براى «مرگ بر آمریکا» گفتن و عدم برقرارى رابطه با آمریکا، باید ده‏ها دلیل و برهان اقامه مى‏کردیم و ساعت‏ها در خوابگاه و دانشکده و... بحث و جدل مى‏کردیم، فکر نمى‏کردیم به این زودى، روزى برسد که هیچ کس در سراسر دنیا، براى «مرگ بر آمریکا» گفتن، نیاز به آوردن حتى یک دلیل نداشته باشد.
   آن روزها که... و امروز بیش از پیش، به نادانى برخى دانشجویان به ظاهر سیاسى پى مى‏بریم که 6 سال پیش در دیدار با سفیر ایران در لبنان مى‏پرسیدند: «حال که جنوب لبنان آزاد شده، چرا باید باز هم از حزب الله لبنان حمایت کنیم و دیگر چه لزومى دارد که این جنبش، مسلح باشد»؟
   امروز بیش از پیش، به بلاهت آن دانشجوى طیف ... پى مى‏بریم که در دیدار با سید حسن نصرالله، به جاى این که سراغ از چهار دیپلمات ایرانى در بند رژیم صهیونیستى را بگیرد، از او مى‏خواست که در حمایت از ... موضع‏گیرى کند!
   آن روزها هر چه با خود کلنجار مى‏رفتیم، منظور این پیام امام را در نمى‏یافتیم که گفته بود: «ملت شریف ایران! توجه داشته باشید که کارى که شما مردان و زنان انجام داده‏اید، آن قدر گران‏بها و پرقیمت است که اگر صدها بار ایران با خاک یکسان شود و دوباره با فکر و تلاش فرزندان عزیز شما ساخته گردد، نه تنها ضررى نکرده‏اید که سود زیستن در کنار اولیاء الله را برده‏اید و در جهان، ابدى شده‏اید و دنیا بر شما رشک خواهد برد. خوشا به حالتان»؛ ولى امروز وقتى با خودمان کلنجار مى‏رویم که راز مقاومت مردم لبنان و حمایت آنها از حزب الله، با وجود این همه خسارت‏هاى جانى و مالى و...، در چیست، مى‏بینیم که آنها خوب دریافته‏اند که آن افتخار و عزت و شرافتى که به واسطه مقاومت حزب الله نصیبشان شده و مورد رشک جهان عرب شده‏اند، ارزشش را دارد که صدها بار کشورشان با خاک یکسان شود و دوباره با تلاش فرزندانشان ساخته گردد.
   امروز بیش از پیش، عمق این پیام امام(ره) را در مى‏یابیم که گفت: «خون شهیدان، براى ابد، درس مقاومت به جهانیان داده است».
   با توجه به آن چه که ذکر شد، جا دارد به اردوى فرهنگى اتحادیه انجمن‏هاى اسلامى دانشجویان سراسر کشور (دفتر تحکیم وحدت) و بازدید از کشورهاى لبنان و سوریه اشاره کنم که زمستان سال 79، با مساعدت نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه صورت گرفت و اى کاش این مساعدت، هر سال و به خصوص براى دانشجویان بسیجى، صورت مى‏گرفت.

ادامه دارد ...